Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Arenaria provincialis & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Lineto(-de-Prouvènço)

Arenaria provincialis

Caryophyllaceae

Nom en français : Sabline de Provence.

Descripcioun :
La lineto-de-Prouvènço es uno planto de l'an endemico que trachis en mato dins lis esboudèu e li tepiero roucaiouso di cresten. Fai de tijo primo emé quàsi ges de péu ; li fueio d'en bas soun en lanço, dessubre soun proun estrecho. Èi la souleto Arenaria a n'agué que dous estile (e pas tres). Lou boursèu, que se duerb quàsi pas, caup uno souleto grano berugouso. La planto èi marcado sus la listo roujo, categourìo NT, quàsi menaçado.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Arenaria
Famiho : Caryophyllaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 4 à 7 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 110 à 1100 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvènço
Mars à jun

Liò : Esboudèu - Tepiero roucaiouso - Roucaio - Lapié
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Arenaria provincialis Chater & G.Halliday, 1964 (= Gouffeia arenarioides DC. )

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Arenaria provincialis & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
R
ges
ges
ges
ges

Coumpara Lineto(-de-Prouvènço) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò